Χρησιμοποιείται ως δείκτης προκλινικής αξιολόγησης για πιθανή εκδήλωση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1

Στη διαφορική διάγνωση του λανθάνοντα αυτοάνοσου σακχαρώδη ενηλίκων (LADA) από τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

Τα αντισώματα έναντι της GAD65 αποτελούν τον καλύτερο δείκτη αυτοάνοσου σακχαρώδη διαβήτη, γιατί σε αντίθεση προς τα ICA παραμένουν επί μακρότερο και συνεπώς μπορούν να ανιχνευθούν ακόμη και αρκετά χρόνια μετά την εκδήλωση λανθάνοντος σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι στους ενήλικες

Τα αντι-GAD αντισώματα θεωρούνται σήμερα ο πιο ειδικός δείκτης για το Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου Ι, είναι απολύτως ειδικά για τα β-κύτταρα του παγκρέατος και ανιχνεύονται σε ποσοστό άνω του 80% των ατόμων που θα εμφανίσουν Σακχαρώδη Διαβήτη πριν από τα άλλα νησιδιακά αντισώματα (μέχρι και 7 χρόνια πριν από την κλινική εκδήλωση της νόσου).

Η ανίχνευση των αντι -GAD βοηθά επίσης στη διάγνωση του Διαβήτη τύπου LADA (Όψιμος Αυτοάνοσος  Διαβήτης Ενηλίκων ή Latent Autoimmune Diabetes in Adults). Συχνά οι ασθενείς με LADA διαγιγνώσκονται λανθασμένα ως ασθενείς με τύπου ΙΙ διαβήτη εξαιτίας της ηλικίας τους κατά τη χρονική στιγμή της διάγνωσης. Ως LADA ορίζεται ο διαβήτης που εκδηλώνεται μετά την ηλικία των 35 ετών με παρουσία αντι -GAD αντισωμάτων.

Η συχνότητα ανίχνευσης  των αντι -GAD στους νεοδιαγνωσθέντες είναι 60-85%,ενώ των IA₂ 48-80 %.Η παρουσία τους προηγείται της εκδήλωσης της νόσου μήνες ή και χρόνια και για το λόγο αυτό είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως προγνωστικοί δείκτες. Μελέτες, αναφορικά με την προγνωστική αξία των αντισωμάτων αυτών, έχουν καταδείξει ότι η παρουσία δύο η περισσοτέρων αυτοαντισωμάτων συσχετίζονται στενά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1. Ταυτόχρονη παρουσία αντι-GAD και αντι-IA₂ εμφανίζει 50% κίνδυνο ανάπτυξης IDDM σε διάστημα 5 ετών.